เสียงร้องกลวง

คืนนั้นโทมาไม่ได้นอน

นางพยายามแล้ว นางนอนนิ่งอยู่ในเต็นท์ ห่มคลุมกายด้วยเสื้อคลุมสำรองที่พวกเขาให้มา พลางเงี่ยหูฟังเสียงพึมพำแผ่วเบาจากป้อมยามรอบตัว แต่นางก็ข่มตาให้หลับลงไม่ได้

ทุกครั้งที่หลับตา นางสัมผัสได้ถึงดินใต้เล็บ กลิ่นมอสส์ที่ม้วนตัวอยู่ในปอด เสียงกระซิบนั้นไม่กลับมาอีก แต่รอยประทับบนแขนข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ